رضا پهلوی
شاهزاده رضا پهلوی در ۳۱ اکتبر ۱۹۶۰ به عنوان میراث‌دار محمدرضاشاه پهلوی و شهبانو فرح پهلوی در تهران متولد شد. او در جشن تاجگذاری پدرش در سال ۱۹۶۷ به صورت رسمی به عنوان ولیعهد ایران معرفی شد. در سال ۱۹۷۸ در سن ۱۷ سالگی برای گذراندن دوره پیشرفته خلبانی جت جنگنده به پایگاه نیروی هوایی ریس در لاباک تگزاس فرستاده شد. در همین زمان افزایش ناآرامی‌ها در ایران منجر به خروج خانواده پادشاهی از ایران در ژانویه ۱۹۷۹ شد و طی بی‌ثباتی‌های پس از آن، حکومت به اشغال اسلامگرایان درآمد. اسلامگرایان یک رژیم تئوکراتیک برقرار کردند و مانع از بازگشت رضا پهلوی به میهن‌ش شدند.
رضا پهلوی برنامه آموزشی نیروی هوایی ایالات متحده را تکمیل کرد. در نخستین سال‌های تبعید، تحصیلات عالی خود را در دوره علوم سیاسی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی ادامه داد و به پایان رساند. طی جنگ ایران و عراق، رضا پهلوی به عنوان یک خلبان ماهر جت جنگنده، داوطلب خدمت در ارتش کشورش شد، اما این درخواست توسط رژیم آخوندی رد شد.
علی‌رغم اجبار به زندگی در تبعید، تعهد و مسئولیت میهنی رضا پهلوی در قبال ایران پابرجاست. او بیش از ۴ دهه است که پیشگام و مدافع اصولی چون آزادی، دموکراسی و حقوق بشر برای هم‌میهنان خود بوده است. رضا پهلوی ارتباطی مداوم و مستمر با هم‌میهنان و گروه‌های مختلف اپوزیسیون، در درون و بیرون کشور، دارد. او به اقصی‌نقاط جهان سفر می‌کند و با سران کشورها، قانونگذاران، سیاست‌گذاران، گروه‌های تاثیرگذار و گروه‌های دانشجویی درباره وضعیت ناگوار ایرانیان زیر سلطه رژیم اسلامی، گفتگو می‌کند. رضا پهلوی دائما نسبت به ستم و آزار گسترده علیه مردم ایران هشدار می‌دهد و از ضرورت استقرار یک دموکراسی سکولار در ایران می‌گوید. او خواستار براندازی رژیم اسلامی از طریق نافرمانی مدنی و شیوه‌های غیرخشونت‌آمیز و استقرار دولت جدید از طریق برگزاری یک رفراندم آزاد و علنی است.